سامانه سنجش تناسب شغلی
امروزه در بسیاری از جوامع نارضایتی شغلی در بین افراد بسیار بالا رفته است؛ به طوری که برخی افراد احساس بیهودگی و ناکارآمدی می کنند. یکی از علل این نارضایتی‌ها عدم تناسب میان شغل، سازمان و شاغل می باشد. این عدم تناسب علاوه بر اینکه موجب می شود فرد نتواند از حداکثر توانایی های خود استفاده بهینه کند، باعث کاهش اثربخشی و کارایی سازمان ها نیز می شود. این عدم تناسب از عدم شناخت دقیق از شغل و شاغل ناشی می شود. بدین ترتیب سازمان‌ها برای اینکه بتوانند به بهره وری بیشتر دست یابند، ناچارند از طریق تجزیه و تحلیل مشاغل، مشاغل موجود در سازمان خود را به طور دقیق مورد ارزیابی قرار دهند تا ویژگی های لازم برای تصدی آن مشاغل را شناسایی کنند. سپس از طرق مختلف به شناسایی ویژگی های افراد جویای کار بپردازند تا با برقراری تناسب بین هر یک از مشاغل و کارکنانی که معیارها و شایستگی های تصدی آن مشاغل را دارند، به بهره وری بیشتر نائل شوند.
طبقه بندی و تجزیه و تحلیل مشاغل در سازمان‌ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا بسیاری از اقدامات در خصوص سازماندهی و برنامه ریزی نیروی انسانی بر اساس اطلاعاتی انجام می پذیرد که از تجزیه و تحلیل شغل به‌دست می آید. به این ترتیب، بهره‌گیری از نتایج و دستاوردهای تجزیه و تحلیل شغل در یک سازمان، می تواند مقدمات برقراری تناسب بین شغل و شاغل را فراهم می نماید.
از طرفی از الزامات تعالی هر سازمان، حضور کارکنانی کوشا، مسئولیت پذیر و متخصص در عرصه فعالیت های آن سازمان است. به همین علت، در اکثر کشورهای جهان، فرآیند جذب و استخدام به طور دقیق و مدون به انتخاب و گزینش کارکنان شایسته اختصاص داشته و سرمایه گذاری عظیمی در این بخش صورت می پذیرد. متأسفانه در کشور ما سازمان ها از یک روند اصولی و اثربخش به‌منظور گزینش و انتخاب مناسب ترین افراد برای تصدی پست های سازمانی برخوردار نمی باشند و از آنجا که افراد استخدام شده با روش معیوب فعلی به عنوان سرمایه های بلندمدت سازمانی محسوب نمی شوند، نمی توانند به سازمان در دستیابی به اهدافش یاری رسانند؛ در نتیجه، پس از وارد آوردن هزینه ها و خسارات ناشی از آموزش مجدد و اتلاف منابع، به‌زودی سازمان مذکور را ترک می نمایند.
بنابراین در کشور ما نیازمندی به یک مدل جامع ارزیابی شغل و نیروی انسانی و سنجش تناسب میان این دو – که با هنجارهای های جامعه ایرانی و ویژگی های سرزمینی و بومی آن مانند: مذهب، فرهنگ، ارزش ها و آرمان های ملی همخوانی داشته باشد – بیش‌ازپیش احساس می شود. در صورت دستیابی به این هدف سازمان ها می توانند گام های بلندی در زمینه گزینش نیروی انسانی منطبق با مشاغل خود بردارند، که جزء مهم ترین دغدغه های سازمان های گوناگون (اعم از کوچک و بزرگ) است. در این راستا سامانه تجزیه و تحلیل مشاغل و آزمون سنجش تناسب شغلی (به عنوان مکمل یکدیگر) ابزاری علمی و تسهیل کننده برای فرآیند جذب و استخدام در سازمان‌ها می باشد.