چکیده:

یادگیری الکترونیکی، روشی برای ایجاد سیستم آموزشی انعطاف پذیر منطیق بر سطح دانش یادگیرنده در هر زمان و هر مکان است. یادگیری و تدریس انطباقی در محیط های یادگیری الکترونیکی یکی از مفاهیم کلیدی در آموزش الکترونیکی است. در این مقاله روشی جهت بهبود یادگیری و تدریس انطباقی در محیط های یادگیری الکترونیکی ارائه شده است.

روش پیشنهادی ارائه ی محیطی مبتنی بر تطبیق دانش (محتوای اموزشی) بر اساس توسعه ی مهارت و صلاحیت یادگیرنده در یادگیری الکترونیکی مطرح شده است. که با تفکیک مهارت ها به دو بخش لازمه و آموختن، امکان یادگیری و تدریس در محیط انطباقی، منطبق بر شرایط یادگیر فراهم می شود. هر چند منظور از شخصی سازی محیط یادگیری در یادگیری انطباقی صرفاً شخصی سازی بر مبنای سبک یادگیری نیست، ولی بیشتر تحقیقات انجام شده بر مبنای آن انجام شده است.

یافته ها نشان داد که برای استفاده مناسب از یادگیری انطباقی در محیط های یادگیری الکترونیکی ایجاد آمادگی فیزیکی و ذهنی در موسسات آموزشی الزامی است، زیرا با استفاده از فناوری است که زمینه یادگیری شخصی، ارزیابی یادگیرندگان و بازخورد مناسب به آنان فراهم  می شود.

در پایان میتوان گفت که  سبک تدریس انطباقی را می توان از سبک های فراگیر محور تلقی نمود که معلم در این سبک با توجه به تفاوت های میان فراگیران خود، مبادرت به انجام فعالیت های مختلفی می کند. او نقش فعالی در هنگام مواجه شدن با مشکلات فراگیرانش دارد و دانش آموزان او در طول کلاس فعال هستند.

واژگان کلیدی: یادگیری، تدریس، انطباق، شخصی سازی،  محیط های یادگیری الکترونیکی.