چکیده

پژوهش حاضر با هدف واکاوی اهمیت استراتژی مدیریت دانش در خلق ایده های نوآورانه در سازمان ها انجام گرفته است.  اصول مدیریت دانش حاکی از آن است که مدیریت دانش خود به خود در سازمان ها پا نمی گیرد و زمینه و مهارت های خاصی را می طلبد. بعضی از سازمان ها ممکن است وظیفه اجرای مدیریت دانش را به بخشی از مدیران و یا کارکنان خود تفویض کنند. تجارب نشان داده است که تنها سازمان هایی موفق بوده اند که سطوح مختلف سازمانی خود را در این امر درگیر کرده اند.

فرایند های مدیریت دانش، فعالیت های اساسی هستند که سازمان در پردازش و بهره برداری از منابع دانشی خود به کار می گیرد. این فرایندها جهت روشن نمودن فعالیت هایی که باید صورت بگیرد ضروری هستند. مدیریت دانش مستلزم سرمایه گذاری است. دانش یک دارایی است اما اثربخشی آن مستلزم سرمایه گذاری در دارایی های دیگر نیز هست. همچنین بخش زیادی از فعالیت های مدیریت دانش نیازمند سرمایه گذاری هستند. به عنوان مثال، آموزش کارکنان فعالیتی است که به سرمایه گذاری نیازمند است. مدیریت دانش باید بطور اساسی بر خلاقیت و نوآوری تمرکز کند، یا اینکه اثربخشی در حداکثر نوآوری زمانی به وقوع خواهد پیوست که فرایند مدیریت دانش، انواع نوآوری را پشتیبانی نماید.

نوآوری به عنوان یکی از مزیت های اصلی برای حیات شرکتها محسوب می شود. همه سازمانها برای بقا نیازمند ایده های نو و بدیع هستند. ایده های نو و بدیع همچون روحی در کالبد سازمان دمیده می شود و آن را از نیستی و فنا نجات می دهد. ظهور نوآوری دانش نه تنها سازمانها را قادر می سازد نسبت به رقبا مزیت رقابتی به دست آورند بلکه ابزار سودمندی را برای ارتقای عملکرد سازمانی ارائه می کند. دانش به عنوان منبع عمده برای نوآوری وبهره وری سازمانی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

واژگان کلیدی:دانش، سازمان ها، مدیریت دانش، نوآوری، مزیت رقابتی، ایده های نوآوری.