چکیده

شکست در روابط عاطفی، سلامت روان، سازگاری و روابط بین فردی را به خطر می­اندازد، و به طوری که پس از فروپاشی یک رابطه رمانتیک می­تواند نشانگان شدیدی از شکست بروز پیدا کند و عملکرد فرد را در زمینه­های مختلف از جمله سازگاری اجتماعی را مختل کند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی  مقايسه ابعاد سازگاري و طرحواره هاي ناسازگار اوليه در افراد با ضربه عشقي و افراد بدون ضربه عشقي بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده­های علی- مقایسه­ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز مشغول به تحصیل در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۸ بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­های نشانگان ضربه عشق، فرم کوتاه طرحواره­های ناسازگاری اولیه یانگ و مقیاس سازگاری سهرابی و سامانی (۲۰۱۲) بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها در سطح توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته­ها نشان داد که بین طرح­واره­های ناسازگار و ابعاد سازگاری با خرده مؤلفه­های آنها در دو گروه افراد با ضربه عشقی و بدون ضربه عشقی تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری میزان طرح­واره­های ناسازگاری در گروه ضربه عشقی بیشتر از گروه عادی و میزان ابعاد سازگاری گروه ضربه عشقی کمتر از افراد عادی می­باشد.

واژگان کلیدی: نشانگان ضربه عشق، ابعاد سازگاری، طرحواره ناسازگار اولیه