چکیده

امروزه شبکه‌های اجتماعی و مباحث پیرامون آن یکی از موضوعات موردعلاقه محققان حوزه‌های مختلف می‌باشد. با توجه به قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی و حجم عظیم مخاطبین این شبکه‌ها که اکثراً جوانان و نوجوانان هستند، متخصصین هر حوزه سعی در به‌کارگیری این رسانه محبوب درزمینه کاری خود هستند. متخصصین آموزش نیز از این امر مستثنا نبوده و سعی در به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی در امر یادگیری و آموزش هستند. در‌زمینه‌ی یادگیری دیدگاه‌ها و نظریه‌های مختلفی بیان گردیده که می‌تواند پایه‌ای برای استفاده‌ی صحیح از این شبکه‌ها در جریان آموزش و یادگیری باشند. هدف این پژوهش ارائه مدلی مفهومی برای شبکه اجتماعی مجازی جهت اجرا در مدارس ایران بر اساس نظریات سازنده گرایی اجتماعی و ارتباط گرایی می‌باشد. روش پژوهش حاضر، روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد. برای این پژوهش، روش تحلیل محتوای کیفی قیاسی انتخاب شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مقالاتی که از رری موتور جستجوی گوگل، پایگاه‌های اطلاعاتی ابسکو و ساینس دیرکت که در سال ۲۰۱۷ که در دانشگاه علامه قابل دانلود می‌باشد بودند. پس از بررسی نظریه ارتباط گرایی، سازنده گرایی و پیوند گرایی، ادغام دو نظریه در قالب شبکه اجتماعی، مدل حاضر مدل مفهومی شبكه اجتماعي مجازي استنتاج شده است. در این مدل با توجه به قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی و در اختیار داشتن ابزارهایی مانند به‌کارگیری و اشتراک چندرسانه‌ای زمینه حل مسئله ایجاد شده است. مدل حاضر مدل مفهومی شبكه اجتماعي مجازي مدارس ايران است که می‌تواند در مدارس ایران به کار رود و اثربخشی آن باید در تحقیقات گوناگون سنجیده شود تا کارایی آن مشخص گردد.

واژگان کلیدی: سازنده گرایی، ارتباط گرایی، مدل مفهومی، شبکه اجتماعی، مدارس