چکیده
هدف این پژوهش تعیین تأثیر به کارگیری تکنیک تریز برمیزان خلاقیت فرآیند یاددهی و یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات است. روش پژوهش، شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با استفاده از گروه کنترل بود. تعداد ۷۵نفر از اساتید، دانشجویان، طراحان آموزشی به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه به آزمایش و کنترل جایگزین شدند. اندازه گیری متغیر وابسته (میزان خلاقیت) برای هر دو گروه در یک زمان و تحت یک شرایط صورت گرفت. سیس گروه آزمایش طی ۵جلسه کارگاه آموزشی یکروزه در معرض متغیر مستقل قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد و بهکارگیری تکنیک خلاقیت تریز برفرآیند یاددهی و یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات تأثیر داشته است. نتیجه گیری، محیط یادگیری الکترونیکی، افراد را در برخورد با محرک های محیطی انعطا پذیر میسازد و همچنین این توانایی را در افراد ایجاد میکند که برای پرسش ها، پاسخ های متنوع داشته باشند. همچنانکه نشان داده شد، استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش میتواند موجب افزایش خلاقیت یادگیرندگان شود.
کلیدواژه ها: یادگیری الکترونیکی، محیط یادگیری الکترونیکی، محیط سنتی، خلاقیت