چکیده
شکست در روابط عاطفی، سلامت روان، سازگاری و روابط بین فردی را به خطر میاندازد، و به طوری که پس از فروپاشی یک رابطه رمانتیک میتواند نشانگان شدیدی از شکست بروز پیدا کند و عملکرد فرد را در زمینههای مختلف از جمله سازگاری اجتماعی را مختل کند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقايسه ابعاد سازگاري و طرحواره هاي ناسازگار اوليه در افراد با ضربه عشقي و افراد بدون ضربه عشقي بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری دادههای علی- مقایسهای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز مشغول به تحصیل در سال 1397-1398 بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای نشانگان ضربه عشق، فرم کوتاه طرحوارههای ناسازگاری اولیه یانگ و مقیاس سازگاری سهرابی و سامانی (2012) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافتهها نشان داد که بین طرحوارههای ناسازگار و ابعاد سازگاری با خرده مؤلفههای آنها در دو گروه افراد با ضربه عشقی و بدون ضربه عشقی تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری میزان طرحوارههای ناسازگاری در گروه ضربه عشقی بیشتر از گروه عادی و میزان ابعاد سازگاری گروه ضربه عشقی کمتر از افراد عادی میباشد.
واژگان کلیدی: نشانگان ضربه عشق، ابعاد سازگاری، طرحواره ناسازگار اولیه